Urząd Miejski w Tyczynie prowadzi również działalnością wydawniczą, obejmującą zarówno wydawnictwa periodyczne jak i większe opracowania w postaci monografii. Dotąd w ramach tej działalności ukazały się:
 

	600 lat Tyczyna - praca zbiorowa pod redakcją Tadeusza Kowalskiego, wydana przez Rzeszowskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk w Rzeszowie w 1973 roku. Monografia Tyczyna i okolicy napisana z okazji obchodów 600-lecia miasta. Obejmuje historię Tyczyna od roku 1368 do 1968.
	Placówka ZWZ-AK Tyczyn - książka Józefa Szczypka poświęcona dziejom Armii Krajowej w gminie Tyczyn, wydana w 1993 roku przez Gminę Tyczyn. Autor doskonale znający teren, na którym funkcjonowała placówka ZWZ-AK Topola sięgnął do bogatego zasobu wspomnień, pamiętników i relacji, dotychczas niepublikowanych. Na tej podstawie scharakteryzował strukturę władz okupacyjnych na terenie Tyczyna i okolicy, genezę konspiracji wojskowej, powstanie placówki ZWZ-AK, jej rozwój organizacyjny, udział w wielu udanych akcjach dywersyjnych. Studium J. Szczypka uzupełnia bogaty zestaw zdjęć (blisko 130), zestawienie bibliografii i skorowidz nazwisk.
	Z dziejów sanktuarium w Borku Starym k. Rzeszowa - praca zbiorowa o dziejach sanktuarium, ukazała się z inicjatywy burmistrza Tyczyna, Kazimierza Szczepańskiego i Rady Miasta w 1995 roku. Publikacja jest pracą naukową opartą o archiwalia i dokumenty zgromadzone w klasztorach Dominikanów w Borku i w Krakowie oraz u wojewódzkiego konserwatora zabytków w Rzeszowie. Przedstawia historię, dzieje i rozwój kultu maryjnego, a także opisuje kształt architektoniczny obiektu i jego najcenniejszych zabytków.
	Z przeszłości Budziwoja - praca zbiorowa pod redakcją: Zbigniewa Wawszczaka, Teresy i Saturnina Borowców, wydana w 1995 roku przez Gminę Tyczyn. Na książkę składają się: właściwa monografia Budziwoja, wspomnienia z lat młodości jednego z nieżyjących już mieszkańców wsi i rodzaj wierszowanego Poematu Mieczysława Bomby poświeconego grupie młodzieży z Budziwoja, która wstąpiła do Legionów Piłsudskiego. Trzecia część publikacji stanowi bogaty zestaw zdjęć obrazujących życie i ludzi Budziwoja.

Urząd Miejski w Tyczynie przy współudziale Miejsko-Gminnego Ośrodka Kultury, Miejskiej i Gminnej Biblioteki Publicznej oraz Towarzystwa Miłośników Ziemi Tyczyńskiej, wydaje dwutygodnik Głos Tyczyna.

Głos Tyczyna jest typową gazetą pierwszego okresu eksplozji prasy lokalnej w przededniu zmian ustrojowych w Polsce. Pierwszy numer pisma ukazał się 15 października1989 r. Głos Tyczyna był wtedy Gazetką Ścienną Zarządu Gminnego NSZZ RI Solidarność w Tyczynie. Gazetka od samego początku ukazywała się z niezwykłą regularnością - co dwa tygodnie (w czasie ukazywania się miała zaledwie kilka niewielkich zakłóceń cyklu wydawniczego). Pismo miało objętość 2 stron formatu A-4. Teksty pisane były na maszynie - w kolumnach o odpowiednim formacie, a następnie naklejane na gotową, stałą winietę, w której zmianie (wklejaniu) ulegał kolejny numer i data ukazania się. "Druk" odbywał się z pomocą techniki ksero. Nakład nie był podany.

Publikacje miały charakter krótkich informacji o aktualnych wydarzeniach, a formy nieco dłuższe głównie dotyczyły historii - dziejów miasta, jego licznych i cennych zabytków, latach gospodarczego rozkwitu. Zdarzały się także komentarze nawiązujące do zaniedbań w infrastrukturze miasta i gminy. Przy okazji wyborów do samorządu, gazeta zamieszczała sylwetki kandydatów Solidarności do Rady Gminy, głównie kandydatów z Tyczyna. Nakład pisma, choć niewielki, dawał wszak możliwość upublicznienia nazwisk oraz programów. W dodatku, odbywało się to nie za pośrednictwem "dużej", wojewódzkiej prasy - wprawdzie robionej profesjonalnie, ale "bezdusznie" i z daleka - lecz poprzez własną gazetkę z nazwą "Tyczyn" w tytule. To, jak się wydaje, było istotniejsze niż "siermiężny" poziom edytorski. Trzeba jednak wiedzieć, że początkowe wydania tworzył jeden człowiek, Kazimierz Szczepański. Był on inicjatorem wydawania gazetki, autorem tekstów, redaktorem technicznym, osobą finansującą kserowanie i zajmującą się kolportażem. Dopiero po jakimś czasie udało mu się znaleźć grono współpracowników.

Od lipca 1990 r. Głos Tyczyna przestał być pisemkiem związkowym, a otrzymał podtytuł "Pismo samorządu terytorialnego Gminy i Miasta Tyczyn". Nieco później uzupełniono ten podtytuł o nazwy wszystkich miejscowości gminy. Siedzibą redakcji nie był już prywatny dom, lecz Urząd Gminy - w którym twórca gazety rozpoczął pracę jako burmistrz.

Przez kolejne dwa lata nie zmienił się ani wygląd, ani objętość, ani charakter gazety. Jednak coraz częściej obowiązki zawodowe burmistrza jako jednoosobowej "redakcji" nie pozwalały na utrzymanie systematyczności w wydawaniu gazety (GT nie ukazał się np. w lutym, sierpniu i wrześniu 1991 r., styczniu, lutym, maju i czerwcu 1992 r.). Problemy skończyły się w lipcu 1992 r., kiedy do pracy w UGiM przyjęta została osoba z wykształceniem i doświadczeniem dziennikarskim. Oprócz podstawowych obowiązków zawodowych (prowadzenie Biura Rady Miejskiej) przydzielono jej również całość spraw redakcyjnych. Od tego czasu Głos Tyczyna miał większą objętość, nie 2, ale 4 strony formatu A-4. Technika składu, łamania i druku przez kilka miesięcy pozostała ta sama. Od czerwca do września 1993 r. skład gazety wykonywała komputerowo profesjonalna firma, a druk zlecono zakładowi poligraficznemu. Jednocześnie zorganizowano w UGiM pracownię komputerową, przygotowując sprzęt i przeszkoloną kadrę do składu i łamania gazety.

Pierwsza gazeta wykonana we własnej pracowni komputerowej ukazała się z datą 26 września 1993 r. i miała objętość 8 stron A-4. Systematycznie wzrastał nakład pisma, choć w trakcie roku regulowali go sami czytelnicy, rzadziej sięgając po Głos Tyczyna w okresie wzmożonych prac w gospodarstwie.

Obecnie gazeta ukazuje się w nakładzie 850 - 1 000 egz. Od maja 1999 r. drukowana była w Poligrafii Wyższego Seminarium Duchownego w Rzeszowie, co w porównaniu z dotychczasową techniką ksero zapewniło znacznie czytelniejszy druk i jakość zdjęć. Od lutego 2003 r. druk odbywa się w drukarni Kolor w Tyczynie. Wraz ze zmianą drukarni diametralnie zmieniła się również szata graficzna, sposób rozmieszczania tekstów na kolumnach i objętość pisma. Głos Tyczyna zyskał lepszy papier - co widoczne jest przede wszystkim w dobrej jakości publikowanych zdjęć, półkredowe okładki umożliwiające wprowadzenie na stałe jednego koloru (zmiennego) na jej zewnętrznych stronach lub pełnego koloru przy wydaniach okazjonalnych (np. wydania świąteczne), zamiast dwułamowego stylu rozmieszczania tekstu na kolumnie zastosowano trzy łamy, zadbano o podniesienie estetyki ogólnego wyglądu stron. Objętość pisma to 16 do 20 stron formatu A-4. Gazeta kolportowana jest własnym sumptem (przez pracowników UM, M-GOK i członków Kolegium Redakcyjnego) do punktów handlowych we wszystkich miejscowościach gminy, gdzie sprzedawana jest bez pobierania prowizji. Najwięcej egzemplarzy rozchodzi się w Tyczynie - ok. 300 i w Budziwoju - ok. 150. Cena 1 egzemplarza wynosi 1 zł.

Początkowo "samorządowość" pisma nie miała oficjalnego umocowania. W 1994 r. Rada Miejska podjęła uchwałę o wydawaniu gazety samorządowej Głos Tyczyna, powołując 5-osobowe Kolegium Redakcyjne oraz redaktora naczelnego. Pozwoliło to skierować do Sądu Wojewódzkiego wniosek o rejestrację pisma oraz uzyskanie Międzynarodowego Numeru Wydawnictw Ciągłych - ISSN. Zmiana składu kolegium następuje po kolejnych wyborach samorządowych. Obecnie w składzie tego gremium znajdują się: Jerzy J. Fąfara (naczelny), Jacek Kotula, Alicja Kustra, Marta Leniart, Zofia Matys, Barbara Samolewicz, Kazimierz Szczepański i Halina Złamaniec.

Rolą kolegium jest przede wszystkim pozyskiwanie współpracowników oraz sygnalizowanie spraw i wydarzeń wartych odnotowania na łamach pisma. Systematycznie pojawiają się na łamach Głosu Tyczyna cykle historyczne - o dziejach miasta, kościoła, miejscowych rodów i zasłużonych mieszkańców, obszernie o aktualnych wydarzeniach informują szkoły, stale gości tematyka z zakresu poradnictwa przeciwalkoholowego i przemocy w rodzinie, a ostatnio - informacje związane z możliwością pozyskiwania środków z programów pomocowych dla małego biznesu oraz działaniami związanymi z przystosowaniem gospodarstw rolnych do standardów UE. Przyjęły się również ogłoszenia drobne, zwykle zamieszczane przez małe firmy oraz publikowane bezpłatnie ogłoszenia szukam-dam pracę, sprzedam-kupię działkę-dom.

Kolejne numery pisma można pobrać bezpośrednio ze strony w formacie PDF: